"Plaża Muszli" - Marie Hermanson - książka z morzem w tle

    Przeczytałam wciągającą książkę. Żal mi, że się skończyła. Chciałabym czytać dalej. Miałam wrażenie zasłuchania w opowieść kobiety, która wydała mi się bliska. Tej bliskości chyba szukam w książkach - współczesnych realiów, postaci podobnych mi wiekiem, nieśpiesznej akcji, wiarygodnej. Nie ciągnie mnie do książek - fajerwerków, pełnych niezwykłych zwrotów akcji, oryginalnych, przerysowanych postaci - wolę zwyczajne życie, historie, które mogłyby się wydarzyć.

   Ulrika ma dwóch synów, byłego męża i ciekawą pracę. Ma też wiele wspomnień z dzieciństwa, kiedy spędzała lato nad morzem. To morze opisane jest zmysłowo, tak jak lubię. Czuć chłodne i ciepłe dni, zapach wiatru znad zatoki, klimat miasteczka. I domu, który jest w książce bardzo ważny - przez nastrój, który roztacza, przez ludzi, którzy w nim mieszkają.

   Historie są dwie, narracja biegnie dwutorowo, splata się ciekawie i daje przyjemność śledzenia wydarzeń bez wrażenia, że zna się finał z góry. Jednak nie tylko historie są siłą tej książki, wielką rolę gra nastrój. Delikatny powiedziałabym, wyciszony, mnie miło kołysał. Jak szum morza grudniowy :)

Plaża Muszli Marie Hermanson

   Opisy, które znalazłam w sieci i na okładce książki odbieram teraz, po przeczytaniu, jako przesadzone. Pisane trochę jakby na siłę, obawiając się, że jeśli nie podkreśli się czegoś sensacyjnego, książka się nie sprzeda. Jest tam o makabrycznym odkryciu na plaży. Moim zdaniem makabryczne ono nie było. Było zagadką, może brakującym puzzlem. Tak bym powiedziała.

   Zachęcam do lektury. Jeśli ktoś ma ochotę na dobrze napisaną opowieść z morzem w tle, która toczy się nieśpiesznie acz zajmująco, oddaje myśli współczesnej kobiety, refleksyjnej i dojrzałej, która dodatkowo wplata intrygujący nastrój zagadki - polecam :)

Książka z serii: Terytoria Skandynawii.

***

strona główna i wizytówka bloga